14 Aralık 2020 Pazartesi

COVİD 19 LU GÜNLER ( 2020 KABUS)

Zor günlerden geçmekte olduğumuz şu günlerde kendi kendime konuşmaktan sıkılıp bloga geldim. Son 3 senedir ihmal ettiğim bloguma geldim. 
Hayatımda herşey ne kadar da güzel gidiyordu oysa ... Kendim için ne güzel adımlar atmış, dünya tatlısı insanlarla tanışmıştım.Sanki bir düş...öyle güzel, öyle keyifli. 
COVİD 19 güm diye masanın , mutfağın, şehrin, ülkenin, dünyanın üstüne düşene kadar.
Yasaklar,
Maskeler,
Mesafeler,
Hijyen,
Dokunma,
Hapşırma,
Öksürme,
Gelme,
Gitme,
Hastalanan insanlar,
komplo teorileri,
korku,
vurdumduymazlık,
sokağa çıkma yasakları,
kapalı işletmeler,
...
Neyi neresinden tutsam elimde kalan, öfkemin büyüdüğü günlerdeyim. Son 1 aydır oldukça depresif bir haldeyim. Anne ve babamı özledim ama yanlarına gidemiyorum. Korkuyorum ya taşıyıcı isem! Evimde kurduğum o kahkahası bol sofralar gözümde tütüyor.Hayallerim vardı benim gerçekleşmesi için uğraştığım.Koşuyordum ki durdum. Herşey durdu, dünya durdu, hayat durdu . Ama bir türlü durmak bilmeyen, oradan oraya gereksiz gereksiz gezinip duran bir kesim var ki onlar hiç durmadı.Şimdi  nerede bu yasaklar ve neden bu kendini bilmezlerin bizlerin hayatıyla oynamasına izin veriyor devletim.


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder