CENNET BAHÇESİ

Hafta sonu bir bahaneyle gittik bu cennet bahçesine.Hani sizi hep buyur ederler , gitmek istersiniz ama bir türlü kısmet olmaz ya...işte tam da öyle bir hikaye bu.

Leyleği yuvasında gördük yavrularıyla...Keşke hava da görseydik :) Kim bilir belki o zaman daha çok seyahat etmemize bir faydası dokunurdu!..

Yalıkavak'ın gürültüsünden ve kalabalığından çok sıkılmıştım son zamanlarda.Bodrum malum yazın çok kalabalık oluyor.Neyse  bu meseleyi hemen kapatmalı ki güzellikler tadıyla ve layığıyla aktarılabilmeli.Şimdilik sözü fotoğraflara bırakıyorum.

Bir ucundan bakınca diğer ucunun görülmediği bir tarla.

sanki yanlarından her geçişimde çıtır çıtır seslerini duyuyor gibiydim...

Böğürtlen tarlası

Biz bahçeyi gezip sohbet ederken odun ateşinde pişmeye bırakılan köy tavuğu kazanı.

Her ne kadar fotoğrafta belli olmasada mis gibi gözleme,katmer ve portakallı kurabiye eşliğinde çay molası.Sabah kahvaltısını fotoğraflamayı unutmak ne büyük kayıp.Ev yapımı reçeller , zeytinler, domates, salatalık,...yok yok.Her şey bir o kadar lezzetli, bir o kadar güzel ki....Ama en güzeli ev sahiplerinin gülen yüzleri ve samimiyetleri.Böylesi güzellikleri bu zamanda bulmak öyle zorlaştı ki.

Ve toprağa basmanın inanılmaz güzelliği...

Ali abinin kendi elleriyle bizim için topladığı frambuazlar...

Ekşili sosuyla servis edilen köy tavuğu...

Ev sahiplerinin emeği ve toprağın bereketiyle hemhal olmuş akşam sofrası.

 

 Ve akşam bulutlarının yolcuyu yola davet eden güzellikleri...

.....

Toprak mı insanın yüreğini kocaman yapıyor? Yoksa yüreği kocaman insanlar mı yüzünü toprağa dönüyor?...

Yazar caferengigul.blogspot.com