Sanırım hayatımın en yoğun 1 ayını geride bıraktım.Bu süre içinde değil yazmak, internete bile girmek mümkün olmadı.2 düğün, 2 ölüm ve 2 doğum ...Hayat ne kadar da garip değil mi?Kendince bir döngüsü var, ve bizler bunu asla değiştiremiyoruz.Ama acı ya da tatlı herşey geçip gidiyor hızlıca, iyi ya da kötü bir şeyler yaşanıyor ve bitiyor.Tüm bu koşturmaca bir gün bir yerde bitiyor ve bizde uzaktan bakıp durum muhasebesi yapıyoruz.Anılar kalıyor akıllarda , bir de fotoğraflar belgesi yaşananların.
Canım kardeşimi evlendirdik.Tek dileğimiz bir ömür boyu mutlu olmaları ve birlikte aldıkları her nefesin hakkını vererek yaşamaları.Bu dileklerim Nisan sonunda evlenen arkadaşım içinde geçerli.
Yavaş yavaş normale dönmeye başladı hayatım.Aslında bu yoğun günlerde daha bir yoğundu mutfak.Fotoğraflamak ve yazmak mümkün olmadı sadece.Aile ve dostlarla yenen yemeklerin yeri bambaşkaydı.Bu tatlı telaşeli günlerde bizleri yalnız bırakmayan dostlarımıza bir kez de buradan teşekkür etmek istiyorum.Çünkü o kadar çok önemli ki değer verdiklerinizin sizin yanınızda olması.
Evet ben geldim, hepinize merhabalar.Mutlu haftalar.
yeni evlilere mutluluklar dilerim...ben kendi düğünümde , kardeşimin düğününde yorulduğum kadar yorulmamıştım...en yakın zamanda yiğenlerinizi sevme dileğiyle...:)))...yeni tariflerle bekliyoruz...
YanıtlaSil