Ben buralara uğrayamasamda devam ediyor yaşam.Aklım burada kalıyor çoğunlukla.Kimi zaman öyle yoğun oluyor ki hayat gailesi...insan kendini bile unutuyor.Bir koşturmaca bu...ucu bucağı olmayan.Ama durmak gerek değil mi?Arada bir de olsa... yorulmadan .Biraz da sorgulamak...varlığımızı.Çünkü hayat doğumla başlıyor ve ölümle noktalanıyor.Peki ya aradaki zaman...Neler verebildik...neleri sindirebildik. İşte hayat tıpkı başladığı gibi son buluyor.Önemli olansa yaşamı nasıl kotardığımız.
Farkında Olmalı İnsan
Farkında olmalı insan...
Kendisin, hayatın, olayların, gidişatın farkında olmalı.
Farkı fark etmeli, fark ettiğini de fark ettirmemeli bazen...
Bir damlacık sudan nasıl yaratıldığını
Fark etmeli.
Anne karnına sığarken dünyaya neden sığmadığını
Ve en sonunda bir metre karelik yere nasıl sığmak zorunda kalacağını
Fark etmeli.
Şu çok geniş görünen dünyanın, ahirete nispetle anne karnı gibi olduğunu
Fark etmeli.
Henüz bebekken "dünya benim" dercesine avuçlarının sımsıkı kapalı
Olduğunu, ölürken de aynı avuçların "her şeyi bırakıp gidiyorum
işte" dercesine apaçık kaldığını
Fark etmeli.
Ve kefenin cebinin bulunmadığını fark etmeli.
Baskın yeteneğini
Fark etmeli sonra.
Azrailin her an süpriz yapabileceğini,
Nasıl yaşarsa öyle öleceğini
Fark etmeli insan.
Ve ölmeden evvel ölebilmeli.
Hayvanların yolda kaldırımda çöplükte
Ama kendisinin güzel hazırlanmış mükellef bir sofrada yemek yediğini
Fark etmeli.
Eşref-i mahlukat olduğunu
Fark etmeli.
Ve ona göre yaşamalı.
Gülün hemen dibindeki dikeni, dikenin hemen yanı başındaki gülü
Fark etmeli.
Evinde 4 kedi 2 köpek beslediği halde
Çocuk sahibi olmaktan korkmanın mantıksızlığını
Fark etmeli.
Eşine " seni çok seviyorum" demenin mutluluk yolundaki müthiş gücünü
Fark etmeli.
Dolabında asılı 25 gömleğinin sadece üçünü giydiğini, ama arka
Sokaktaki komşusunun o beğenilmeyen gömleklere muhtaç olduğunu
Fark etmeli.
Zenginliğin ve bereketin, sofradayken önünde biriken ekmek
kırıntılarını yemekte gizlendiğini
Fark etmeli.
FARK ETMELİ.
Ömür dediğin üç gündür.
dün geldi geçti yarın meçhuldür,
o halde ömür dediğin bir gündür, o da bugündür.
CAN YÜCEL
Merhaba, ne tesadüfler, ne tesadüfler sonrası blogunuza rastladım :) Eski postları okudukça bir aşina koku, bir aşina tat kaldı bende. Meğer çok yakınmış köklerimiz. Ha Aydın Ha İzmir :)
YanıtlaSilSelamlar, sevgiler. Bundan sonra sık sık uğrarım artık...
Ne güzel tesadüflermiş onlar ki sizi buralara kadar getirmiş.Hoşgeldiniz.
YanıtlaSilEgeli olmak...işte böyle bir şey:)
Sevgiler.
yazılarını okumak bir zevk ...(gülsüm )
YanıtlaSilCanım benim, teşekkürler.Asıl yazdıklarımın okunuyor olması benim için büyük bir zevk.
SilSevgiler.
cnm yazıların çok güzel.Can yücel çok sevdiğim şiirlerini okumaktan zek aldığım bir şairdir .fark etmeyi fark ettirdiğin için tşk.bu arada yorumun için tşk.buralardayım inş bu sefer kaybolmayı düşünmüyorum:).sevgiler.
YanıtlaSilTekrar merhaba sevgili Esra.
SilCan baba...ne güzel yazmış değil mi?